19:04 Dilek'le Mutfakta 1 Comments

Bir saattir onun fotoğraflarına bakıp duruyorum.. Çok üzgünüm çok.. 

Ne kadar hoş, ne kadar tatlı, ne kadar becerikli bir kadındı o.. Kim mi... ? Yemek bloğu serüvenimde ilk tanıdığım değerli arkadaşım Lezzetli Atölye yazarı Nilgün İlgün'ü maalesef dün kaybettik. Amansız bir hastalığa yakalanmıştı ekim 2018'de.. Çok umutluydu, çok moralli.."ben bu hastalığı yeneceğim" diyordu. İki güzel kızı ve torunuyla hayata tutunuyordu. Ama ne yazık ki işte buraya kadarmış.. Hayat çok acımasız, oysa daha yaşanacak ne günler vardı. Dilerim yaşamak istediklerinin çoğunu yaşayabilmiştir canım Nilgün'üm. 

Bu yazıyı neden mi yazıyorum.. Çünkü o da benim gibi bir bloggerdı ve burada onu sevgiyle anmak, ondan bahsetmek istedim. Bu onun da çok hoşuna giderdi eminim. En son İstanbul'da bir kafede oturmuş kahve içip sohbet etmiştik. Ne güzel bir gündü ve o zaman hasta değildi tabi.. Bir de geçen kış sonu İzmir'de bir kuyumcudan broş beğenmişti ve onu alıp ona yollamam için ricada bulunmuştu. Torununa hatıra bırakacaktı ve ben bu hayalini gerçekleştirdim. Nasıl memnun olmuştu, yüzlerce kez teşekkür etmişti canım benim. Hala inanamıyorum öldüğüne ama bu illet akciğer kanseri yakaladı mı bırakmıyor, ne yaparsan yap hayatları söndürüyor. 

Nilgün'cüğümden çok şey öğrendim, çok profosyonel bir şeften daha iyi yemekler, pasta ve çörekler yapardı, tecrübesiyle bana örnek bir kaç kişiden biriydi. Çok da güzel dikiş dikiyordu ve bunun gibi bir çok meziyeti vardı canım arkadaşımın. Bloğuna gidip tariflerine bakarsanız anlarsınız. Onu deyimiyle "Küçük bir kız çocuğu içselliği ile; evimin bahçesindeki ceviz ağacının yapraklarına, çamurdan hazırladığım içi ilave ederek yaptığım dolmalarla başlayan mutfak maceram, emekli bir anneanne olunca birikim ve deneyimlerimle bu günlere taşındı. Evimin mutfağı, Lezzetli Atölyeme; huzur bulduğum, kendimle hesaplaştığım, kesinlikle dinlendiğim “ mabedim” diyebiliriz. "

Şimdi o tariflere kızları sahip çıkarlar mutlaka. Bu benim için de geçerli, bir gün bende öleceğim ve buradaki her yazıma kızlarım sahip çıkacaklardır eminim. 

Bugün benim için çok üzücü bir gün, hayatımı sorguladığım bir gün..ne kadar ömrüm var sa, anı yaşamak, istediğim şeyleri yapmak, kimsenin o ne der endişesi duymadan..ne istiyorsam onu yaşamak istiyorum. 

Yaşamak güzel şey kıymetini bilene. Umarım sevgili Nilgün'üm de gözü açık gitmemiştir. Bu sonsuz yolculuğunda yanında olamadım ama kalbim onunlaydı. Nurlar içinde uyu canım arkadaşım, güzeller güzeli Nilgün'üm. 

                                                                                           Dilek Toksoy